18.01.2013

My son's room












 

Mazeretim var; asabiyim ben!

Hoşgeldin terrible2...




Epey bir zamandır kendini ufak ufak hissettiren 2yaş dönemi bizde resmen son hız başlamış durumda. Önceleri yemek yemede direnme, bazen dediklerimizi duymama, dinlememe, sert tepkilerde bulunma ve inatlaşma gibi küçük belirtilerle kendini gösterirken; bu hafta tavan yapmış bir şekilde ilerliyor. Yeni problemimiz: UYKUYA DİRENME...

Aslında henüz tam oturmadığından yazmak istemediğim bir yoldaydık biz Bora yla... Bora artık öğlen uykularını kendi kendine uyuyordu. Yatağına yatırdığımda az mızıldanıp, bol şarkı eşliğinde 10 dk kadar sürede uykuya dalmayı başarmıştık. Hatta gece uykularını da Salih ten çalıp, onda da kendi uyumaya başlamıştı :)

Fakat bu hafta ibre tersine döndü tamamen. Önce gece uykusuna direndi. Sonra baktı oturmaya başlayan bir düzeni var, bozamadı. Fakat bir şekilde bizimle inatlaşması, dediğini yaptırması, içindeki büyüme enerjisini boşaltması gerekiyordu oğlumun. O da anne-babasını en MAT edecek olan saati yani gece- sabah arası derin uyku saatini seçti :D

2 civarı avaz avaz bağırarak uyanan, 2 saat bazen 3 saat hiç durmadan bağıran, ağlayan ve uykuya direnen nurtopu gibi bir oğlumuz var :)

Uyandığında sadece babayı istiyor, beni değil yanında görmek, sesimi duymak istemiyor.E bu durumda tüm yük sabah işe gitmek zorunda kalan babaya düşüyor. Benim de farkım yok, odamızda oturup bekliyorum ne yapacağız, ne zaman uyuyacağız diye :D

İlk bir kaç gün sadece gece-sabah arası koma uyku dönemimizde başlattığı bu büyük saldırı; giderek daha hain planlara yöneldi :) ÖĞLE UYKULARIIIIII

Son 3 gündür kesinlikle öğle uykusunu da istemiyor.. E gece uyumuyor, gündüz uyumuyor ne yapıyor bu minnak diyeceksiniz? İşte onu biz de bulamadık. Minik minik molalarla uyuyup; azıcık şarj olunca kendini parçalarcasına ağlayıp, tüm gün bağırmaya devam ediyor. Uyuyor ağlıyor avaz avaz, uyanıyor yine avaz avaz, yemek saati avaz avaz.

E peki geçti mi? sakinleşti mi ortalık? Yooo aslında tam da bombanın düştüğü en yoğun gündemde yazıyorum bunları ki geçtiğinde unutmayayım hislerimi. Çünkü bir anne için bebeği sözkonusu olduğunda sanmam ki olumsuzlukları hatırlasın :)

Bugün öğle yemeği saati gelecek, direnecek :D ardından öğle uykusu saati gelecek, kıyameti koparacak. Zaten bu sabah uykusunu almamış olmasına rağmen öğlene kadar uyumasın, günü gecesi karışmasın diye 8buçukta kaldırdım. Bu yüzden bana hala kızgın biraz :)

Ve evvelki gün migreni başlayan, kaşları ağrıyan, ışığa bakamayan bu biçare annenin olumsuz  hisleri pik yapacak, fakat duracak, bekleyecek ve yine oğlunu çok sevecek, öpecek :)

ilerleyen günlerde en azından uykuyu çözmüş olmayı diliyorum.

Görüşebilmek dileğiyle :)